Σε απόσταση 55 χιλιομέτρων δυτικά των Χανίων σε ένα τόπο
όπου η φύση "ξόδεψε" πολύ πράσινο για να τη χρωματίσει βρίσκεται το φαράγγι του
Σηρικαρίου.
Από τον ομώνυμο οικισμό στην πραγματικότητα ξεκινούν δυο φαράγγια που
κινούνται παράλληλα, το Τσιχλιανό και το Σηρικαριανό, τα οποία καταλήγουν στον
ίδιο τόπο, το πλούσιο σε αρχαιότητες χωριό της Πολυρρήνιας.
Το Σηρικαριανό φαράγγι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον
καθώς είναι εύκολο στη διάσχιση του, διαθέτει ευδιάκριτο μονοπάτι και βατό που
κινείται δίπλα στο ποτάμι και δεν είναι τόσο μεγάλο ώστε να κουράσει.
Την αφετηρία του τη συναντάμε στο Μέσα Σηρικάρι και στα πρώτα μέτρα του περνά μέσα από παλιές γειτονιές του χωριού, με αρκετά ερειπωμένα και εγκαταλελειμμένα σπίτια.
Όλη η διαδρομή είναι πνιγμένη στο πράσινο, ξεκινώντας από
καστανιές και πλατάνια και φθάνοντας μέχρι, αγριελιές, λιόπρινα, σκίνους,
χαρουπιές και κάθε είδους αγριολούλουδα.
Αλλού το φαράγγι είναι πλατύ, αλλού με στενά περάσματα, με εντυπωσιακά τοιχώματα να ορθώνονται στις άκρες του. Κοιτάζοντας ψηλά μπορεί να δει κανείς αρκετές σπηλαιώσεις. Το νερό του ποταμού κρατά συντροφιά στους περηπατητές με το γάργαρο ήχο του την ώρα που τα πουλιά δεν σταματούν το τραγούδι τους.Αξίζει πραγματικά να περπατάς και να ακούς τους ήχους της γαλήνης και της αρμονίας της φύσης που σου προσφέρει το συγκεκριμένο φαράγγι.
Κάπου στο μέσο του, σε ειδικά διαμορφωμένο πλάτωμα από
πέτρα, μια μαρμάρινη πλάκα τοποθετημένη
από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πολυρρήνιας προς τιμήν επτά ανθρώπων που
εκτελέστηκαν στο σημείο από τους Γερμανούς, το 1944.
Λίγο πριν το τέλος της διαδρομής ένας υπέροχο πετρόκτιστο μονότοξο γεφύρι συμπληρώνει την ομορφιά του Σηρικαριανού φαραγγιού, κατά μήκος του οποίου μπορεί να δει κανείς αρκετά πηγάδια και κομμάτια από τσιμεντένιους παλιούς αγωγούς νερού, ένδειξη καλλιεργητικής χρήσης του νερού του ποταμού κατά το παρελθόν.