Βάλτος: Το μικρό και μισοερειπωμένο μετόχι του Μεραμπέλου με τους λιγοστούς φιλόξενους κατοίκους

 

Ο Βάλτος είναι ένα από τα πολλά μικρά μετόχια του Μεραμπέλου, στη βόρεια παραλιακή ζώνη του που δυστυχώς όπως και τα υπόλοιπα της περιοχής ακολουθεί μια φθίνουσα πορεία κι ας βρίσκεται πολύ κοντά στην θάλασσα.

Το συναντάμε πρώτη φορά  γύρω στο 1903 με 90 κατοίκους πληθυσμός που έφθασε στο ανώτατο όριο των 113 ψυχών το 1951.

Έκτοτε οι δύσκολες συνθήκες ζωής σε αυτό τον άνυδρο τόπο οδήγησαν σε δραματική μείωση του πληθυσμού φθάνοντας σήμερα να μετρά λιγότερα από δέκα άτομα, μόνιμους κατοίκους.

Η ζωή είναι ήρεμη εδώ, μας είπε κατά την επίσκεψη μας στο Βάλτο, κάτοικος που πέρασε όλη της τη ζωή εκεί.

Με τα λίγα που παρήγαγαν καλλιεργώντας ελιές, αμπέλια και εκτρέφοντας οικόσιτα ζώα ζούσαν φτωχικά αλλά χωρίς άγχη.

Η ίδια θυμάται οικογένειες στο Βάλτο να έχουν μέχρι και εννέα μέλη γεγονός που πριν από κάμποσες δεκαετίες έκανε το χωριό να είναι ζωντανό και με προοπτικές.

Οι συνθήκες ζωής ωστόσο δυσκόλεψαν και οι περισσότεροι έφυγαν από το Βάλτο αναζητώντας αλλού μια καλύτερη τύχη.

Σήμερα τα μεγαλύτερα προβλήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ο Βάλτος είναι η ανομβρία με τις γνωστές συνέπειες της καθώς και η ανεξέλεγκτη βόσκηση που καταστρέφει τις καλλιέργειες ελιές που έχουν απομείνει στον τόπο.

Τα περισσότερα σπίτια πια έχουν ερημώσει και η μεγάλη κλειστή δεξαμενή νερού στην είσοδο του Βάλτου γέμισε σκουπίδια.

Οι λιγοστοί άνθρωποι που απέμειναν ωστόσο παραμένουν ανοιχτόκαρδοι και φιλόξενοι χαρακτηριστικό  που η αποξένωση του χωριού τους από τον έξω κόσμο άφησε άθικτο